Kość ramienna
łac. – humerus
Kość ramienna to najdłuższa i największa kość kończyny górnej.
Wyróżniamy na niej koniec koniec bliższy (extremitas proximalis), trzon (corpus) oraz koniec dalszy (extremitas distalis).
Koniec bliższy (extremitas proximalis)
Trzon (corpus)
Koniec dalszy (extremitas distalis)
Kość długa (ossa longa)
Kość ramienna – Wprowadzenie
Twój najlepszy wynik: 0/4
1. Koniec bliższy
łac. – extremitas proximalis, (również nasada bliższa – epiphysis proximalis)
Na końcu bliższym znajduje się głowa kości ramiennej (caput humeri), która pokryta jest chrząstką szklistą. Głowę od pozostałych struktur końca bliższego oddziela szyjka anatomiczna (collum anatomicum).
Bocznie od głowy leży guzek większy (tuberculum majus), a nieco bardziej ku przodowi guzek mniejszy (tuberculum minus). Oba guzki oddzielone są od siebie pionowym zagłębieniem nazywanym bruzdą międzyguzkową (sulcus intertubercularis). Guzek większy i guzek mniejszy przedłużają się ku dołowi odpowiednio w grzebień guzka większego (crista tuberculi majoris) oraz grzebień guzka mniejszego (crista tuberculi minoris).
Nieco zwężony odcinek kości ramiennej, które leży w przejściu końca bliższego w trzon, nazywamy szyjką chirurgiczną (collum chirurgicum). Została tak nazwana, ponieważ stanowi częste miejsce złamań.
Głowa kości ramiennej (caput humeri)
Szyjka anatomiczna (collum anatomicum)
Guzek większy (tuberculum majus)
Bruzda międzyguzkowa (sulcus intertubercularis)
Guzek mniejszy (tuberculum minus)
Grzebień guzka większego (crista tuberculi majoris)
Grzebień guzka mniejszego (crista tuberculi minoris)
Szyjka chirurgiczna (collum chirurgicum)
Kość ramienna – Koniec bliższy
Twój najlepszy wynik: 0/8
2. Trzon
łac. – corpus
Trzon kości ramiennej w górnej części jest walcowaty, w dolnej natomiast trójgraniasty (ma trzy brzegi).
Wyróżniamy na nim trzy powierzchnie oraz trzy brzegi.
2.1 Powierzchnie
Wyróżniamy:
Powierzchnię przednią boczną (facies anterior lateralis) – na której nieco powyżej środka znajduje się guzowatość naramienna (tuberositas deltoidea).
Powierzchnię przednią przyśrodkową (facies anterior medialis) – na której mniej więcej w połowie wysokości leży otwór odżywczy (foramen nutricium).
Powierzchnię tylną (facies posterior) – która podzielona jest na dwie części przez bruzdę nerwu promieniowego (sulcus nervi radialis) biegnącą od góry i przyśrodka, ku dołowi i w bok.
Guzowatość naramienna (tuberositas deltoidea)
Otwór odżywczy (foramen nutricium) – niepokazany na slajderze
Bruzda nerwu promieniowego (sulcus nervi radialis)
Kość ramienna – Powierzchnie
Twój najlepszy wynik: 0/5
2.2 Brzegi
Wyróżniamy brzeg przyśrodkowy (margo medialis), brzeg przedni (margo anterior) oraz brzeg boczny (margo lateralis).
- Brzeg przyśrodkowy i boczny kierując się ku dołowi przechodzą odpowiednio w grzebień nadkłykcia przyśrodkowego (crista supraepicondylaris medialis) oraz w grzebień nadkłykcia bocznego (crista supraepicondylaris lateralis).
Przechodzi w: grzebień nadkłykcia przyśrodkowego (crista supraepicondylaris medialis)
–
Przechodzi w: grzebień nadkłykcia bocznego (crista supraepicondylaris lateralis)
Kość ramienna – Brzegi
Twój najlepszy wynik: 0/7
3. Koniec dalszy
łac. – extremitas distalis, (również nasada dalsza – epiphysis distalis)
Koniec dalszy kości ramiennej zbudowany jest z kłykcia kości ramiennej (condylus humeri) oraz dwóch nadkłykci leżących po jego bokach (przyśrodkowego i bocznego).
Na kłykciu wyróżniamy dwie powierzchnie stawowe służące do połączenia z kośćmi przedramienia oraz trzy doły. Powierzchnie stawowe to:
Bloczek kości ramiennej (trochlea humeri) – leżący po stronie łokciowej (przyśrodkowej), umożliwiający połączenie z kością łokciową
Główka kości ramiennej (capitulum humeri) – leżącą po stronie promieniowej (bocznej), umożliwiającą połączenie z kością promieniową.
Ponad bloczkiem na przedniej powierzchni znajduje się dół dziobiasty (fossa coronoidea), a na powierzchni tylnej dół wyrostka łokciowego (fossa olecrani). Nad główką natomiast znajduje się z przodu niewielki dół promieniowy (fossa radialis).
Powyżej kłykcia po stronie przyśrodkowej występuje silnie uwypuklony i łatwo wyczuwalny przez skórę nadkłykieć przyśrodkowy (epicondylus medialis). Po stronie bocznej kłykcia leży znacznie słabiej zaznaczony nadkłykieć boczny (epicondylus lateralis). Na powierzchni tylnej pomiędzy kłykciem a nadkłykciem przyśrodkowym znajduje się bruzda nerwu łokciowego (sulcus nervi ulnaris), którą biegnie nerw łokciowy.
Kłykieć kości ramiennej (condylus humeri):
• Bloczek kości ramiennej (trochlea humeri)
• Główka kości ramiennej (capitulum humeri)
• Dół dziobiasty (fossa coronoidea)
• Dół wyrostka łokciowego (fossa olecrani)
• Dół promieniowy (fossa radialis)
Nadkłykcie przyśrodkowy i boczny (epicondylus medialis et lateralis)
Bruzda nerwu łokciowego (sulcus nervi ulnaris)
Kość ramienna – Koniec dalszy
Twój najlepszy wynik: 0/9
4. Połączenia
Połączenia kości ramiennej zostały opisane w poniższej tabelce.
Za pomocą stawu ramiennego (articulatio humeri)
Za pomocą stawu ramienno-łokciowego (articulatio humeroulnaris)
Za pomocą stawu ramienno-promieniowego (articulatio humeroradialis)
5. Rozwiąż quizy!
Aby utrwalić zdobytą wiedzę, skorzystaj z pomocy naukowych znajdujących się poniżej!
Kość ramienna – Podsumowanie
Twój najlepszy wynik: 0/33
Opracowano na podstawie
- Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, Tom I, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2022.